سوره الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش هميشگى.
وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
171و وعده قطعى ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده از پيش محقق و ثابت گشته است،
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
172كه بىترديد آنان [در همه زمينهها] يارى شدگانند،
وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
173و مسلما سپاه ما پيروزند.
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
174پس تا مدتى از آنان روى بگردان.
وَ أَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
175و آنان را بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
176آيا شتاب در آمدن عذاب ما را مىخواهند؟!
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
177پس هنگامى كه [عذاب ما] به آستانه خانههايشان نازل شود، بيم شدگان روزگار بدى خواهند داشت،
وَ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
178و تا مدتى از آنان روى بگردان،
وَ أَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
179و [آنان را] بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
180پروردگارت كه داراى عزت است از آنچه او را به آن توصيف مىكنند، منزه است.
وَ سَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
181و سلام بر پيامبران
وَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
182و همه ستايشها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است.
سوره التین
بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ سوگند به انجير و زيتون
وَ طُورِ سِينِينَ
2و به طور سينا
وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ
3و به اين شهر امن
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ
4كه ما انسان را در نيكوترين نظم و اعتدال آفريديم.
ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ
5آن گاه او را [به سبب گناهكارى] به [مرحله] پستترين پستان بازگردانديم.
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ
6مگر آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، پس آنان را پاداشى بىمنت و هميشگى است.
فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ
7[اى انسان!] پس چه چيزى تو را بعد [از اين همه دلايل] به تكذيب پاداش وامىدارد؟
أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ
8آيا خدا بهترين داوران نيست؟
سوره العلق
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ بخوان به نام پروردگارت كه [همه آفريدهها را] آفريده؛
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ
2[همان كه] انسان را از علق به وجود آورد.
ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ
3بخوان در حالى كه پروردگارت كريمترين [كريمان] است.
ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ
4همان كه به وسيله قلم آموخت،
عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ
5[و] به انسان آنچه را نمىدانست تعليم داد.
كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ
6اين چنين نيست [كه انسان سپاس گزار باشد] مسلما انسان سركشى مىكند.
أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ
7براى اينكه خود را بىنياز مىپندارد.
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ
8بىترديد بازگشت به سوى پروردگار توست.